Door Bart Jonker 

Heemstede/Bloemendaal – De lente is in aantocht en dat kun je zien aan het (gewone) sneeuwklokje (Galanthus nivalis). Onder meer in Wandelbos Groenendaal en Leyduin is dit bolgewas al veel gespot. De wetenschappelijke naam komt van de Griekse woorden ‘gala’ (melk) en ‘anthos’, (bloem)  en het Latijnse nivalis (sneeuw). Met zijn onmiskenbare hangende bloem in de vorm van een klokje, heeft deze bloem iets charmants en vertederends. Het sneeuwklokje is het eerste bolgewas dat de kou durft te trotseren en zich al in januari uitbundig laat zien om als eerste  het komende voorjaar aan te kondigen. In de volksmond heet het sneeuwklokje niet voor niets  ‘vroegopje’. De bloeitijd loopt doorgaans tot en met maart. Op dit moment staan sneeuwklokjes samen met al andere bolgewassen volop in bloei, zoals de krokus. De narcis begint eveneens tot bloei te komen.  

Het sneeuwklokje is een familielid uit de narcisfamilie. Het gewas is echter niet inheems en vindt zijn oorsprong in Zuid-Europa. Heeft het sneeuwklokje eenmaal de juiste plek om te groeien en het naar zijn zin, dan vermenigvuldigen zich al snel de bolletjes. Door deze voortplanting is het sneeuwklokje daarom op vele plaatsen aanzienlijk verwilderd. Dit levert prachtige plaatjes op van een wit/groene tapijtjes tussen de bomen in de bossen, zoals op de foto is te zien gemaakt in Leyduin. Bolletjes van het sneeuwklokje worden bij voorkeur in het najaar geplant.  

Het sneeuwklokje kent wel 19 verschillende varianten. In Nederland zijn onder andere naast het gewoon sneeuwklokje in stinsenmilieus ook Galanthus elwesii en Galanthus woronowii te vinden, die kleine onderlinge verschillen vertonen. Het sneeuwklokje is wel een giftige plant.  

Foto: Fraaie tapijtjes van sneeuwklokjes (Galanthus nivalis) tussen de bomen in Leyduin. 

Fotograaf: Bart Jonker.