Door Bart Jonker 

Heemstede – Jonge Heemstedenaar Ruben Schiff is 17 jaar en werd op 16-jarige leeftijd geconfronteerd met een ziekbed van twee maanden, die hem de schaduwzijde van het leven toonde en hem tot nadenken stemde. Gelukkig is hij volledig hersteld. Zijn gedachten en de bewustwording van deze twee zware maanden heeft hij treffend weten te verwoorden in zijn eerste dichtbundel ‘Achter de schaduw is nog licht’. Een bundel over liefde, voelen en dichter bij jezelf komen. Hij vertelt hier openhartig over tijdens een koffiemomentje bij de redacteur.  

Ik leefde in mijn hoofd
Ruben: “In die twee maanden dat ik ziek ben geweest, kon ik eigenlijk niet veel meer doen dan zitten en liggen. Ik was vastgekluisterd aan huis. Het was niet alleen fysiek, maar ik had ook geestelijk niet meer de energie om mijn schoolopleiding te vervolgen. Door deze situatie zag ik vrijwel niemand en raakte ik heel erg in mijn gedachten gekeerd. Ik leefde als het ware in mijn hoofd en heb daarmee een fantasiewereld gecreëerd waarin je met jezelf in gesprek gaat. Je leeft op zo’n moment dan eigenlijk langs alle dingen heen. Je kijkt wat de negativiteit van de ziekte die je ondervindt je kan brengen en op welke manier je daarmee om kunt gaan.”   

Eyeopener
“Dat was voor mij de grote eyeopener”, geeft Ruben toe. “Je gaat anders naar de zin en het doel van het leven kijken, naar wat je belangrijk vindt in de maatschappij en wat er eigenlijk toe doet.  

Het moment dat je herstelt en moet omschakelen naar de sociale wereld om weer contact te maken met je vrienden en je leven weer op te pakken was voor mij geen eenvoudig proces. Langzaam kroop ik uit dat dal. Ik begon met dichten om mijn gevoelens te uiten. Voorheen had ik nooit wat met dichten gehad, maar gaandeweg het schrijven ontdekte ik hoe leuk dit was. Het hielp mij om mijn gedachten te ordenen, me te verdiepen in de levenssituatie die ik ondervond en hoe ik daar zelf mee omging. Tijdens het schrijven heb ik aanvankelijk zelfreflectie toegepast. Ondanks dat veel gedichten in de ik-perspectief zijn geschreven, heb ik deze gedichten tegelijkertijd universeel proberen te maken. Hiermee geef ik ook een boodschap mee aan de lezer, waarin iedereen zich in kan herkennen en die begrijpt. In de gedichten geef ik aan wat eigenlijk belangrijk is in deze wereld, namelijk liefde, voelen en het dichter bij het bewustzijn van jezelf komen. Wat is het uiteindelijke doel van waar wij nu inzitten? Er is namelijk zoveel oordeel en kritiek in de maatschappij. Ik denk dat het gewoon heel belangrijk is als we ons wat meer in elkaar inleven, ons oordeel loslaten en beginnen te luisteren naar elkaar en te voelen. 

In september had ik genoeg gedichten om een bundel samen te stellen. De gedichten staan op zichzelf en dragen geen titel. De bundel gaf ik de titel ‘Achter de schaduw is nog licht’. Deze titel omvat eigenlijk alles wat ik met deze gedichten wil zeggen. De bundel heb ik als succesvol eindwerkstuk gepresenteerd op het Rudolf Steinercollege in Haarlem, waar ik op school zit. Door dit succes heb ik deze bundel in een oplage van 250 stuks laten drukken. De tekening op de cover is een zeilboot die ik heb getekend. Zeilen is namelijk een grote passie van me en dit thema keert ook in een aantal gedichten terug. Ik ben ook een liefhebber van schaatsen en heb dit in jeugd competitieverband op wedstrijdniveau beoefend”, aldus Ruben. 

Bij Boekhandel Blokker
Ruben benaderde Arno Koek van Boekhandel Blokker over zijn zojuist uitgebrachte bundel. Arno is onder de indruk en reageerde gelijk enthousiast. ‘Achter de schaduw is nog licht’ van Ruben Schiff is onder meer verkrijgbaar bij Boekhandel Blokker aan de Binnenweg 138 in Heemstede en kost 10 euro. Meer informatie op: Instagram@achterdeschaduwisnoglicht en op Facebook/Ruben Schiff.  

Enkele fraaie juweeltjes uit Ruben’s  bundel ‘Achter de schaduw is nog licht’ willen we u niet onthouden:  

Op een dag zat ik te genieten, 

Te genieten van wat ik niet had 

En te genieten van wat ik had 

Ik zat te genieten van alles  

Ik was gelukkig 

Want ik wist, 

Dat ik kon genieten  

En….dat was al heel wat. 

*** 

Ik hoefde eens een keer niet, 

Ik hoefde eens een keer niet te praten 

Ik hoefde eens een keer niet te schreeuwen 

Ik hoefde mijzelf eens een keer niet verstaanbaar te maken, 

Nee ik mocht luisteren 

Ik mocht stil zijn 

Ik mocht voelen 

Want ik wist dat ik 

Ook dan  

Gehoord werd. 

*** 

Daar vloog de liefde 

Een rode jas raasde langs ieders neus, 

Over de oceaan en  

De golven waar hij soms in dook, 

Tussen de bergen, langs de wolken, 

Vanuit mijn hart 

Een rode jas had haast 

Maar was op tijd 

Op tijd voor jou en mij.  

Foto’s: Ruben Schiff met zijn dichtbundel ‘Achter de schaduw is nog licht’.  Fotograaf: Bart Jonker.