Tekst en foto’s: Joke van der Zee
Heemstede – Het prachtige gebouw waar Atheneum College Hageveld in is gevestigd ademt roemrijke historie. Het monumentale pand uit 1923 met de in het oog springende dakkoepel is een parel van architect Stuyt, die zich liet inspireren door de St. Pieter in Rome. Een groter contrast met dit decor konden de kunstwerken van Hageveldleerlingen niet zijn.
Maar dat is ook juist wat kunst behelst. Kunst heeft door de eeuwen heen voor veel meer dan schoonheid alleen gezorgd. Het gaat verder dan oogstrelend zijn alleen, het is ook een middel om het gesprek aan te gaan. Dit is wat de creaties van de kunstenaars van morgen in Hageveld ademen, een gedurfde stap voor hen en voor de aanschouwer soms een bliksemschicht. Dinsdag 4 april werd in de grote zaal van het college de eindexpositie van een groep leerlingen geopend, jonge kunstenaars die het vak Kunst Beeldende Vorming volgen. Hun presentaties lopen uiteen van schilderijen, tekeningen, samengestelde objecten, fotografie en nieuwe media.
In de hal en gangen van de school maken de tentoongestelde kunstwerken echt indruk. Niet alleen door het eerder aangehaalde contrast van moderne kunst met de rust en allure die uitgaan van Hageveld, maar ook door de gekozen thema’s. Gedurfd en niet bang om te shockeren, zo kun je verschillende objecten omschrijven. Witgeschilderde barbiepoppen die een groep slachtoffers van een concentratiekamp uitbeelden, onder hen gesplitste treinrails. Het komt binnen. Dan een werk waarin een gezicht is gemaakt van allerlei stukken kleding. ‘Je kleding vormt meer je identiteit dan je denkt’, ging ervanuit. Of een zeer groot werk met allemaal selfies, zo’n beetje de spiegel van deze tijd waarin de zelfliefde soms belangrijker lijkt dan opgaan in de menigte. Een geschilderd figuur waarin moeheid en verdriet van het gezicht is te lezen.
Stuk voor stuk kunst waarin een kritisch oog op de taboes of valkuilen van de maatschappij wordt gegeven. Kunst die uitnodigt tot nadenken en gesprek, tot discussie en vooral misschien wel verder of anders denken. Bij het openen van de expositie werd gedeeld hoe belangrijk kunsteducatie is. “Kunstonderwijs leidt ons op, zorgt ervoor dat wij cultureel zelfbewustzijn ontwikkelen. Kunst kan schokkend zijn, er komen altijd emoties vrij. Maar kunst is bovenal noodzaak, zodat we leren om je goed in te kunnen voelen in de ander, om kritisch durven zijn.” De jonge kunstenaars hebben maanden gewerkt aan de eindexpositie. Het was een traject dat ‘interessant maar ook ingewikkeld’ was, zo werd aan de toehoorders, leerlingen en hun ouders, uitgelegd. Ondanks de soms heftige en zeker tot nadenken stemmende kunst was er vooral veel vrolijkheid van sprankelende jonge kunstenaars. Op naar de toekomst. De ambitie ligt er in elk geval!