Hoe je als burger en ondernemer ‘vermalen’ kunt worden door de regeltjes van de overheid, wordt duidelijk in de asbestkwestie op het terrein van manege Rusthof. Het echtpaar McDonald runt daar al jaren een goedlopende manege. De provincie en het Waterschap laat de Ringvaart uitbaggeren. De aannemer sluit een deal met de manege om het slib te gebruiken voor het ophogen van het manegeterrein. Na het storten van het slib blijkt er asbest te zijn meegekomen tussen de bagger. Je zou denken dat de provincie en de aannemer wel in actie komen, maar niets van dat alles. Intussen lopen de manegeklanten weg. De provincie laat de aan de oppervlakte liggend asbest met de hand verwijderen. Na een fikse regenbui komen er weer nieuwe stukjes asbest naar boven. Een baggerdepot, en dat is het, mag volgens de regels maar 3 jaar blijven liggen. Intussen is al 5 jaar verstreken, is er opnieuw handmatig opgeruimd en is er een nieuw onderzoek gestart. Uit dat onderzoek blijkt dat er nog steeds asbest aanwezig is. De gemeente Heemstede, op welk grondgebied dit allemaal plaatsvindt, laat het begaan. Er zijn regels maar handhaven is er niet van gekomen.

Intussen zitten de McDonalds met de gebakken peren. Je mag aannemen dat de overheid als opdrachtgever de zaak volgt en bij onregelmatigheden optreedt. Na onderzoek komt men tot de conclusie dat al het slib over het gehele terrein mag worden verspreid. Of, en dat kost miljoenen, al het slib wordt afgegraven en afgevoerd. Dat zou de beste oplossing zijn, maar wie gaat dat betalen? De gemeente komt na vijf jaar in actie. Zij zijn er achter gekomen dat de termijn waarop het slib er mocht liggen allang is verstreken. Nu is er een vergunning nodig. Die vergunning wordt niet verleend. De gemeente dreigt met een dwangsom van totaal €525.000 als partijen niet voldoen aan het opruimen of verspreiden van het slib. McDonald wil helemaal geen verspreiding, want dan blijft de kans bestaan dat er toch weer asbest naar boven komt. Hij gaat in beroep. De hoge kosten wil niemand dragen. De provincie beroept zich op het feit dat McDonald een overeenkomst heeft met de aannemer, dus een civiele zaak. Een te goeder trouw handelende ondernemer wordt vermalen tussen de ambtelijke molens en regeltjes. Zij zien hun bedrijf ten onder gaan aan de (on) macht van de overheid en bedrijven. Erik de Zeeuw (GroenLinks) heeft vragen gesteld. Hij denkt dat er naast asbest ook nog andere stoffen in de grond zitten die volgens de wet niet mogen. Deze kwestie loopt nog wel enige maanden door.

Eric van Westerloo