Marenka Groenhuijzen fotografeert elke week voor de Heemsteder. Meest zijn het foto’s van de natuur in en rond Heemstede. Ze geven de natuur weer in alle seizoenen. Elke week trekt Marenka er op uit met haar mooie camera. Soms haalt ze halsbrekende toeren uit om juist een mooie plant aan de waterkant vast te leggen of brengt ze uren door in het bos om precies die lichtval ’te vangen’. Ditmaal niet wie schrijft die blijft maar wie fotografeert die blijft. Want Marenka is een trouwe leverancier van foto’s. Ooit schreef de Heemsteder een fotowedstrijd uit waarin de Heemsteedse de eerste prijs won. De redactie maakte kennis met haar en bouwde een goede band met haar op.
“Mijn hobby is me met de paplepel ingegoten, kun je wel zeggen. Als baby van 6 maanden werd ik al gefotografeerd op een schapenvachtje. Mijn ouders hadden in 1945 de eerste Kodak boxje gekocht. U denkt misschien: waarom niet gelijk tijdens de geboorte maar wij zijn in 6 maanden uit Berlijn gevlucht, mijn ouders zijn tewerk gesteld in Duitsland na mijn geboorte (1944) kwamen zij in 1945 in Nederland aan, dat toen al bevrijd was, en bij thuiskomst hebben mijn ouders een cadeau gekregen en dat toestelletje gekocht, om mij als baby vast te kunnen leggen voor een album.
Als kind raakte ik gefascineerd door de fotografie en mocht ook met het Kodak boxje foto’s maken.
Met 15 jaar ging ik bij Spaarnestad, een drukkerij en grafisch bedrijf in Haarlem, werken en kwam ik in aanraking met alles dat met fotografie te maken had. Het was 1959.
Van mijn eerste salaris kocht ik een eenvoudige kliktoestelletje, waar ik veel foto’s mee maakte, vooral de architectuur in Haarlem. Het was natuurlijk in zwartwit.
Mijn carrière stopte na drie jaren bij de fabriek waar ze het damesweekblad Libelle drukte. Daarna ging ik me actief bezighouden met de fotohobby.
Ik kocht een Zenit (Russisch) camera, mijn eerst semi professionele toestel, er volgde nog een Praktica-BC1 en later ging ik mij specialiseren met volledig professionele camera’s en bij behorende lenzen.
Ik ging met fotowedstrijden meedoen en ik won verschillende malen. Eenmaal was het thema Egypte, per toeval dat ik daar op vakantie was, dus kwam het mooi uit voor mij.
De jury bestond uit onder meer de bekende Hoffotograaf Paul Huf, die mij de eerst prijs uitreikte. Dat vond ik een hele eer natuurlijk. Mijn stappen gingen verder, zo nu en dan plaatste ik foto’s in apothekersbladen en kranten, reclamebladen maar toch bleef het een hobby.
Na wat jaren met fotopapier gewerkt te hebben kwamen de dia’s in zwang, daarna het digitale tijdperk en kocht ik mijn eerst digitale camera, een Canon 300D, en ontwikkelde me in die wereld. Ik heb me toen aangesloten bij het fotoblad ‘Zoom’, waar ik regelmatig mijn foto’s op de site kon laten plaatsen. Ik ging me ook bezighouden met fotobewerking en er kwam een echte professionele camera aan te pas, de Canon 30D.
Ik deed mee aan de Zomer fotowedstrijd van de Heemsteder. Met mijn foto, een pioenroos met een libelle erop geland, won ik de eerste prijs. Dat was in juli 2013.
Een prachtig boeket mocht ik van de redactie ontvangen, we zijn toen in gesprek geraakt en ben toen elke week een jaargetijde foto gaan maken, waar ik tot op de dag van vandaag nog mee bezig ben. En zo is het gekomen, intussen ging ik meer reizen en wilde een kleinere en lichte camera hebben die ook bijna dezelfde mogelijk heden bezat, en dat werd de Nikon 6000.
Mijn verbondenheid met Heemstede is dat het vanaf 1970 mijn woonplaats is, ook mijn familie woonde in Heemstede. Wie schrijft die blijft en wie fotografeert is in zijn leven gefascineerd.”